به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز، به استناد منابع معتبر تاریخی، حوادث مهم و محوری در ماه ربیع‌الاول رقم خورده که بررسی آنها می‌تواند پاسخ بسیاری از مسائل قدیمی و سوالات بدون جواب را روشن کند. اما آنچه در سال‌های اخیر مورد مناقشه عده‌ای قرار گرفته ماجرای نهم ربیع‌الاول یا به ادعای این افراد، «عید فرحه الزهرا» است.

این افراد با ادعای اینکه خلیفه دوم در این روز به قتل رسیده، جشن‌های بزرگ برپا می‌کنند و آتش اختلاف را میان شیعه و سنی می‌افروزند. غافل از اینکه منابع معتبر، قتل خلیفه دوم را در اواخر ماه ذی‌الحجه می‌دانند.

اما لازم است تاکید کنیم که علت شادمانی حضرت زهرا(س) در این روز چیز دیگری است که واکاوی آن کمتر مورد توجه قرار گرفته است!

دو رویداد سرنوشت‌ساز

منابع تاریخی درباره وقایع روز نهم ربیع‌الاول، دو رویداد را بیان می‌کنند. یکی آغاز امامت امام زمان(عج) و دیگری قتل عمر سعد بدست مختار ثقفی.

ابعاد همزمانی این دو رویداد در نهم ربیع‌الاول یعنی -امامت امام زمان و انتقام از قاتل امام حسین- آنچنان در میان شیعیان غریب است که کمتر تحلیلگر مسلمانی درصدد بازخوانی این دو اتفاق حساس و سرنوشت‌ساز برآمده است.

دو بال تمدن‌ساز شیعه

شاید شنیده باشید که فرانسیس فوکویاما، تحلیلگر بزرگ جهان غرب آنچنان به قدرت تمدن‌سازی شیعی اعتقاد دارد که در یکی از سخنرانی‌های خود اعتراف می‌کند: شیعه پرنده‌ای است که افق پروازش خیلی بالاتر از تیرهای ماست؛ پرنده‌ای که دو بال دارد یکی بال سبز و اعتقاد به مهدویت و دیگری بال سرخ و اعتقاد به جریان عاشورا...

این دو جریان مکمل، چنان نفوذ و قدرتی برای شیعه ساخته‌اند که می‌توانند سیطره تمدن مادی غرب را از بین برده و تمدنی نوین پایه‌گذاری کنند.

و جالب اینکه این دو بال تمدن‌ساز شیعی هر دو، در نهم ربیع‌الاول گرد آمده و شرایط را متفاوت‌تر از همیشه برای تحقق این جریان عظیم جهانی فراهم کرده‌اند. نهم ربیع‌الاول از یک سو به جریان سرخ عاشورا و خونخواهی حضرت سیدالشهدا(ع)، و از سوی دیگر به جریان مهدویت و تحقق حکومت عدالت‌خواه مهدوی پیوند خورده است.

وحدت در نهم ربیع‌الاول

باید به این نکته نیز اشاره کنیم که اعتقاد به منجی نه تنها منحصر به شیعه نیست، بلکه بسیاری از ادیان و مذاهب الهی (حتی مسیحیت و یهودیت) به طرق گوناگون به این قضیه مهم اشاره کرده‌اند. لذا اعتقاد به امام زمان(عج) مورد اتفاق همه انسان‌هاست.

قیام خونین اباعبدالله الحسین(ع) نیز پس از گذشت 1400 سال، امروز به بار نشسته و پرچمی را در جهان برافراشته که هر آزاده‌ای را -فارق از هر دین و مسلک- گرد خویش جمع می‌کند.

لذا نهم ربیع‌الاول، نه تنها روز اختلاف و برائت نیست؛ بلکه اگر درست به حوادث جهان بنگریم خواهیم دید که این روز، روز وحدت است. روزی که جهانیان می‌توانند با اتکا و اتصال به این دو بال شیعه، برگه روزگار را به نفع مستضعفین برگردانند.

دشمن نیز که هیچگاه از این ظرفیت عظیم غافل نبوده، همواره ملل مختلف را به اختلافات داخلی سوق داده است.

«فرحة الزهرا»ی حقیقی

آری! تمدنی که قرار است با پرچم «یا لثارات الحسینِ» حضرت مهدی(عج) بر جهان سایه افکند، یقینا مورد رضای حضرت زهرا(س) خواهد بود و این روز حقیقتا باید «فرحة الزهرا» نام‌گذاری شود.

و چه زیباست که ما شیعیان با برگزاری «عید بزرگ بیعت» آمادگی خود را برای ظهور آن حضرت اثبات کنیم و در مقابل تحریف‌هایی بایستیم که ما را از اهداف اصلی‌مان یعنی «تشکیل تمدن مهدی» دور می‌کند.

یادداشت از: محمدحسین ارجمندنیا / طلبه حوزه علمیه اهواز